آلودگی ریزپلاستیک تهدیدی فزاینده برای اقیانوس‌های جهان است.

تصور کنید در تعطیلات ساحلی هستید—آفتاب، شن و ماسه و امواج که یک محیط عالی را ایجاد می کنند. با این حال، در زیر این صحنه ایده آل، یک آلاینده نامرئی کمین کرده است: ریزپلاستیک ها. این ذرات پلاستیکی ریز، کوچکتر از 5 میلی متر، در شن ساحل، آب اقیانوس و حتی هوایی که تنفس می کنیم نفوذ می کنند و تهدیدی فزاینده برای اکوسیستم های دریایی و به طور بالقوه سلامت انسان ایجاد می کنند.

ریزپلاستیک ها به یکی از نگران کننده ترین آلاینده های دریایی تبدیل شده اند که به عنوان قطعات طیفی در سراسر محیط های دریایی وجود دارند. تحقیقات اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده (NOAA) نشان می دهد که پلاستیک ها شایع ترین نوع زباله در اقیانوس ها و دریاچه های بزرگ هستند. این پلاستیک ها به تدریج از طریق قرار گرفتن در معرض نور خورشید، عمل امواج و فعالیت میکروبی به ریزپلاستیک ها تجزیه می شوند. منبع دیگر از میکرو مهره های تولید شده عمدی می آید که زمانی معمولاً در محصولات مراقبت شخصی استفاده می شد.

ریزپلاستیک ها از منابع متعددی سرچشمه می گیرند:

• تخریب پلاستیک های بزرگتر: بطری ها، کیسه ها و وسایل ماهیگیری دور ریخته شده به تدریج از طریق قرار گرفتن در معرض محیط زیست به ریزپلاستیک ها تجزیه می شوند.
• ریزش گلوله های پلاستیکی صنعتی: نشت در طول تولید و حمل و نقل، ذرات پلاستیکی خام را وارد آبراه ها می کند.
• میکرو مهره های محصولات مراقبت شخصی: مهره های پلاستیکی ریز از لایه بردارها و خمیر دندان از سیستم های تصفیه آب عبور می کنند.
• ریزش الیاف مصنوعی: یک بار شستشوی لباس می تواند صدها هزار میکروفیبر را از لباس آزاد کند.
• ذرات سایش تایر: لاستیک خودروها ریزپلاستیک هایی حاوی مواد افزودنی لاستیکی و شیمیایی را از دست می دهند.

ریزپلاستیک ها اکوسیستم های دریایی را از طریق موارد زیر به خطر می اندازند:

• مصرف توسط موجودات دریایی: تغذیه کننده های فیلتر و سایر ارگانیسم ها ریزپلاستیک ها را مصرف می کنند که منجر به سوء تغذیه و مرگ می شود و از طریق انتقال زنجیره غذایی، پیامدهایی برای سلامت انسان دارد.
• آسیب فیزیکی: قطعات تیز به دستگاه گوارش آسیب می رسانند و سیستم های تنفسی را مسدود می کنند.
• آلودگی شیمیایی: پلاستیک ها مواد افزودنی را نشت می دهند و آلاینده های موجود در آب را متمرکز می کنند.
• اختلال در زیستگاه: تغییر ترکیب کف دریا و خفگی صخره های مرجانی.

تلاش های بین المللی به آلودگی ریزپلاستیک ها از طریق موارد زیر می پردازد:

• کاهش منبع: مقررات مربوط به تولید پلاستیک و کمپین های آموزشی مصرف کنندگان.
• اصلاح: بهبود فیلتراسیون فاضلاب و فناوری های پاکسازی.
• همکاری فرامرزی: تحقیقات مشترک و چارچوب های سیاستی.

کشورها در حال اجرای استراتژی های متنوعی هستند:

• قانون گذاری: ممنوعیت میکرو مهره ها مانند قانون آب های عاری از میکرو مهره ایالات متحده در سال 2015.
• تحقیقات علمی: مطالعات در مورد توزیع، اثرات و فناوری های حذف.
• آگاهی عمومی: کمپین های "بدون پلاستیک" و برنامه های برچسب گذاری زیست محیطی.

راه حل های نوظهور عبارتند از:

• سیستم های فیلتراسیون پیشرفته برای فاضلاب و آب های آزاد.
• جایگزین های پلاستیکی زیست تخریب پذیر.
• روش های تشخیص از راه دور و طیف سنجی.

هر فرد می تواند با موارد زیر مشارکت کند:

• انتخاب جایگزین های قابل استفاده مجدد برای پلاستیک های یکبار مصرف.
• انتخاب محصولات مراقبت شخصی بدون میکرو مهره.
• بازیافت صحیح زباله های پلاستیکی.
• شرکت در پاکسازی سواحل و تلاش های حفاظتی.

در حالی که آلودگی ریزپلاستیک ها چالش های مهمی را به همراه دارد، اقدام جمعی از افراد، صنایع و دولت ها می تواند از اکوسیستم های دریایی برای نسل های آینده محافظت کند.